In deze en volgende blogs behandelen we een aantal hulpmiddelen, accessoires, gratis apps en andere hebbedingetjes voor bij jouw gitaar.
We waren begonnen met aantal accessoires die je eigenlijk al direct nodig hebt. In de nu volgende blogs behandelen we een aantal zaken die misschien handig zijn om te hebben. Vandaag is de gitaarsteun aan de beurt.
Topsport
Gitaar spelen is topsport voor ons lichaam. Wist je dat je door een uur gitaar te spelen rond de 140 kilocalorieën (gelijk aan een snee volkorenbrood met jam) verbrandt? Net zoals bij andere sporten belast ook het spelen van een muziekinstrument onze spieren, pezen en banden. Bij gitaarspelen gaat het dan vooral om die van de rug, de nek, de armen en de handen. Met name door een verkeerde houding bij het spelen kun je al gauw last krijgen van overbelasting, met vervelende en vaak langdurige blessures als gevolg.
Goede houding
Daarom is een goede houding cruciaal als je plezier in je gitaarspel wilt blijven houden. De meest veilige houding, die door veel ervaren gitaristen wordt aangeraden, is de klassieke houding. Je zit met rechte rug. De onderkant van de klankkast steunt op het rechter bovenbeen. De ronding in de taille van de gitaar rust op het linker bovenbeen. De hals van de gitaar wijst schuin omhoog, zodat de kop van de gitaar op ooghoogte zit. (Speel je met een linkshandige gitaar, dan is het natuurlijk net andersom).
Voetenbankje
Het voetenbankje
Om de hals van de gitaar schuin omhoog te laten wijzen moet je je linkervoet een stuk optillen (15 tot 23 centimeter, afhankelijk van hoe lang je bent). En omdat je die voet niet de hele tijd wilt blijven optillen, moet je hem op een verhoging zetten. Dat kun je doen door een voetenbankje voor gitaristen te gebruiken.
Aan het gebruik van een voetenbankje kunnen echter ook nadelen kleven. Doordat jouw linker been hoger staat, wordt ook je ene heup iets opgetild, wat weer doorwerkt naar je rug en de schouders. Kortom, je zit iets uit balans ten opzichte van wanneer je beide voeten plat op de grond zou zetten.
(uit: TCIG to Playing the Guitar)
Ergonomische gitaarsteun
Veel mensen kampen daarom bij herhaald gebruik van een voetenbankje met een stijve en pijnlijke nek, schouder of rug. Wanneer jij hier ook last van hebt kan een ergonomische gitaarsteun uitkomst bieden. De steun zorgt er namelijk voor dat jouw gitaar keurig schuin omhoog wijst, terwijl je tegelijkertijd beide voeten op de grond kunt zetten en dus een volkomen rechte houding kunt aannemen. Veel muziekscholen willen daarom dat kinderen die nog in de groei zijn gebruik maken van een gitaarsteun in plaats van een voetenbankje.
Twee soorten
Er zijn grofweg twee soorten gitaarsteunen: steunen die met zuignapjes op de zijkant van de gitaar worden vastgezet en speciaal voorgevormde druppelvormige gitaarkussens die je los op jouw been legt en waar de gitaar op rust en tegen aan steunt.
Ultieme nachtmerrie
Het nadeel van zuignapjes is dat deze de lak van de gitaar kunnen beschadigen en dat ze (met name op een poreuze of gekraste laklaag) na verloop van tijd loslaten en weer opnieuw moeten worden vastgezet. Lakbeschadiging en voortijdig loslaten kun je voorkomen of verminderen met behulp van speciale statische plakfolie. Het feit dat de zuignapjes vroeg of laat loslaten, blijft. Op zich niet zo een groot probleem, alleen heel vervelend als je met een aantal vrienden aan het spelen bent of net een uitvoering geeft (de ultieme nachtmerrie van veel gitaristen).
Ergoplay
Ergoplay
Een voorbeeld van een veelgebruikte gitaarsteun met zuignapjes is de Ergoplay. De steun kan met een aantal stelschroeven in de gewenste positie worden ingesteld. Er zijn aparte kindermodellen en modellen voor lange gitaristen (vanaf ongeveer 1,80 meter) verkrijgbaar.
Gitano
Gitano en Tenor
Als je de steun op de gitaar laat zitten, past deze natuurlijk niet in jouw gigbag of koffer en neemt hij extra ruimte in als hij op de standaard staat. Aan dit bezwaar wordt tegemoet gekomen door kleinere inklapbare steunen, zoals de Gitano en de Tenor. Een nadeel hiervan is dan weer dat de gitaar iets minder stabiel op het been rust dan bij modellen zoals de Ergoplay.
Tenor
Magneetjes
Als alternatief voor de zuignapjes zijn er steunen die met sterke magneetjes worden vastgezet, zoals de Sagework Guitar Support. De meegeleverde magneetjes moeten aan de binnenkant van de klankkast tegen het zijblad worden vastgeplakt. Een nauwgezet klusje, waarvoor je bovendien eerst alle snaren moet verwijderen.
Dynarette
Dynarette
Met een gitaarkussen heb je van de hierboven genoemde nadelen geen last. Een veelgebruikt type is de Dynarette. Hiervan is een groot en een klein model (voor kinderen en kortere mensen die een laag voetenbankje gebruiken) beschikbaar. Ben je langer dan ongeveer 1,75? Dan schijnt de Dynarette (het grote model) geen optimale oplossing te zijn.
Nadeel is wel dat het kussen niet in jouw gigbag of gitaarkoffer past. Bovendien zien gitaristen die een uitvoering moeten geven zichzelf liever niet met een gitaarkussen in de hand het podium oplopen.
Voor- en nadelen
Een gezamenlijk nadeel van alle gitaarsteunen is de prijs: je bent er tussen rond de 30 en de 50 Euro aan kwijt.
Zoals je ziet, kleven er aan alle alternatieven voor- en nadelen: zoals met alles, bestaat de ideale wereld niet.
Tot slot
Mijn advies is: wil je een gitaarsteun gebruiken, oefen dan ook af en toe met een voetenbankje. Een (inklapbaar) voetenbankje is namelijk makkelijker ergens mee naar toe te nemen.
Drew Henderson
Tenslotte zijn er gitaristen die èn een voetenbankje èn een gitaarsteun gebruiken, zoals de Canadese klassieke gitarist Drew Henderson.
Uitgebreide reviews van verschillende typen gitaarsteunen vind je hier en hier.
Heb jij ervaringen met ergonomische gitaarsteunen of heb je vragen of opmerkingen? Deel deze dan met ons door te reageren op deze post.
